De wekker gaat vroeg, vandaag is Lesley fit genoeg, dus snel ontbijten. Achter het hotel ligt een houten bootje klaar. Wij zitten voorin, achter staat onze kapitein met 2 roeispanen en een buitenboordmotortje. Het is aangenaam warm om 7 uur en we pakken nog wat spetters mee van warme regen. Het is ruim een uur varen naar de Cai Rang Floating Market. Onderweg is er veel te zien. Langs de kant huizen van golfplaat. We verbazen ons dat men hier vuilnis zo in het water gooit. Je ziet iemand eten schoonmaken (groente of kip) en resten in de rivier gooien terwijl even verderop de buurvrouw haar haren zit te wassen. Ook zitten veel dames diep gehurkt kleren te wassen. Als we op de brede rivier zijn zien we veel grote toeristenboten, alleen wij zitten in een klein bootje. We zijn net Maxima en Alexander; er wordt volop naar ons gezwaaid, door toeristen en locals. De markt bestaat uit boten, waarop fruit en groente verkocht wordt. We denken dat het een soort groothandel is, want de hoeveelheden zijn enorm. De boten hebben een lange stok voorop met van elk artikel een exemplaar, bijvoorbeeld een ananas en een watermeloen. Lekker simpel reclamebord. We kopen koffie bij een bootje dat naast ons aanlegt en thee voor onze kapitein. Daarna gaan we aan de kant kijken bij een rijstnoedelmakerij annex varkensboerderij. Grote vellen dunne rijstplakken worden gekookt, gedroogd, gesneden en verpakt. We varen terug weer via de markt en door smalle kanaaltjes. Nu kunnen we de mensen aan de kant nog beter zien. De kapitein heeft een ananas voor ons gekocht, die we op de terugweg opeten. Halverwege de ochtend zijn we weer terug. Was erg leuk.

’s Middags lopen we van ons hotel naar het centrum. Cantho is een drukke stad met grote wegen. We zoeken een restaurant om te lunchen, maar dat valt niet mee. We zien wel wat eenvoudige straattentjes, maar dat lijkt ons na buikgriep nog niet verstandig. We vinden een leuk terras aan het water en gaan aan de hotpot met krab. Deden we het gewoon fout; blijken we nu gare noedels te krijgen, die hoor je niet in je pan te doen. Krab met stokjes eten is ook een kunst, maar het is erg lekker. Terug bij het hotel lezen we wat op het terras. s Avonds eten we bij het hotel. Het Vietnamese meisje waar Gerhard gisteren mee gekletst had wil weer Engels oefenen. Nu flauwe films kijken. De buikgriep is nog niet over, maar onder controle. Morgen met de bus naar Chau Doc.