Bij het ontbijt zitten we meteen aan de nasi. Alles even proberen. maar er is ook een broodje kaas. Dan naar buiten, jas aan, want het is hier winter en een graad of 16. Het is meteen al ontzettend druk op straat. Oversteken is een kunst, want overal rijden scoorters. Een kwestie van gestaag doorlopen, niet twiijfelen en een constante snelheid aanhouden. Er is veel lawaai op straat van al het getoeter. We verbazen ons over wat er allemaal op een scooter of fiets vervoerd kan worden; bijv. 3 mensen, een stapel dozen of een boompje. Veel mensen hebben een mondkapje op, tegen de roet. Wat een gekkenhuis. Bij de de tempel van de literatuur is het een oase van rust. Op het hoofdplein gaan schoolverlaters op de foto met de docenten. Overal kunstwerken van bloemen, waarschijnlijk voor Tet, het Chinees nieuwjaarsfeest dat op 23 januari gevierd wordt. We drinken koffie op een terras. Daarna op zoek naar een boekhandel waar Engelse boeken verkocht worden, want we hebben nog een reisgids voor Nepal nodig. In de winkels geen Lonely Planet te vinden. Wel worden ze op straat verkocht, dus dingen we weer af. Als we gaan lunchen blijken we een knock off te hebben gekocht; het binnenwerk is gekopieerd i.p.v. gedrukt. We moeten er om lachen; gelukkig is de informatie wel compleet. En dat voor een fractie van de normale prijs. 

Na de lunch lopen we naar het Hoan Kiem meer, midden in de stad. We bekijken de tempel, die op een eilandje ligt, bereikbaar met een brug. Opvallend dat je overal mag kijken en foto’s maken. Er liggen fruit- en geldoffers, maar ook een pak Oreo-koeken. We boeken voor morgen een trip naar Halong Bay. We worden opgehaald bij het hotel. Wel zo makkelijk, want doordat de busstations buiten het centrum liggen, kom je de stad nog niet zo eenvoudig uit. We lopen terug naar het hotel. Onderweg krijgt Lesley een hoed op een een juk, voor een foto, “no money” (en dat klopte). Door alles wat men onderweg aan je probeert te slijten, vind je alles verdacht. Eind van de middag in het hotel op internet wat zaken uitgezocht voor de komende dagen. Nu hebben we een plan en weten we hoe we er komen.

’s Avonds is het al vroeg donker. Er wordt een avondmarkt opgezet met allerhande prullaria. We wilden op straat bij een tentje eten (op grappige kleine krukjes), maar zoeken dit blijkbaar op het verkeerde tijdstip, want we vinden niks (en wat we vinden durven we niet aan). We eten uiteindelijk op het balkom bij een tentje op de eerste verdieping, uitkijkend over een groot kruispunt, boven het getoeter, Onder het balkon gaat een jongen zingen door een microfoon, met een box op wieltjes. We lopen weer over de avondmarkt terug. Nu zijn we moe van de indrukken en het geluid. Erg leuk allemaal. Morgenavond slapen op de boot, even geen getoeter.