De wekker gaat om 6 uur. We hebben licht geslapen, steeds checken of de wekker niet al had moeten gaan. Bovendien wordt er over de hike zoveel ophef gemaakt (mogelijk slecht weer op de berg, ben je wel op tijd terug), dat het gewoon een beetje spannend is. Om 7 uur stappen we in de bus. Op een paar plekken halen we mensen op en krijgen we eerst instructies over veiligheid. Om kwart voor 8 starten we uiteindelijk met tramping (Kiwi voor hiking). Langs de route staan palen, maar daar hoef je niet echt naar te kijken. Er lopen zo veel mensen, dat we een lange sliert vormen door het landschap. Het eerste stuk is vrij vlak, dus makkelijk. Het is al snel warm, dus pellen we diverse lagen kleren af. Er zijn wel wat wolken, maar de zon komt er al aardig door, zodat de dauw verdampt. Op het informatieblad staan de tijden per etappe. Normaal schatten ze hier nogal conservatief in, maar het eerste stuk lopen we precies in de tijd die ervoor staat. Dat valt een beetje tegen, het lijkt een lange dag te worden. We noteren per etappe de begin- en eindtijd, zodat we in de gaten kunnen houden of we de bus halen, die om 3, 4 of 5 uur gaat.
Blijkbaar is klimmen onze specialiteit; dit doen we veel sneller en we halen behoorlijk wat mensen in. Al snel zijn we goed hoog en het uitzicht is geweldig. We lopen langs Mount Ngauruhoe (Mount Doom in Lord of the Rings films) en door de krater van Mount Tongariro. Vanaf het hoogste punt zien we Red Crater, waar het al aardig naar zwavel ruikt en stoom uit de grond komt. Het supersteile stuk naar beneden doen we rustig aan. Er zijn mensen die rennen over de lavakiezels, maar dat is ons veel te link. Opeens zijn de Emerald Lakes zichtbaar, drie diep-turquoise meertjes. De zon schijnt er net op, zodat de kleur geweldig is. We vinden een beschutte plek achter een steen en lunchen aan één van de meertjes, in de zwaveldampen. De zon is warm, maar de wind is fris, zeker als de zon even achter een wolk is. Via Blue Lake is de volgende etappe naar een hut, waar we even rusten en nog wat eten. Het laatste stuk daalt enorm af en gaat door een bos. Halverwege kon je nog een side trip doen van 2 uur. Geen goed idee vinden wij gezien de weersvoorspelling (in de middag buien met onweer). Bovendien is het op zich al een aardig eind lopen.
Ruim voor de bus van 3 uur zijn we opeens bij de parkeerplaats. Het weer is nog steeds prachtig. Ondanks diverse keren smeren zijn we toch behoorlijk verkleurd, allebei verbrand in de haargrens. Op de camping direct schoenen en sokken uit, dat is dan zo lekker. Nog heerlijk buiten gezeten, die weersvoorspelling kwam gelukkig niet uit. In de keuken vroeg gekookt en na het eten douchen. Vroeg naar bed, voldaan na onze prestatie. De statistieken 19,4 km in 5,5 uur netto looptijd, in totaal 1 uur rusttijd. Hoogste punt ca. 1.900 meter, laagste punt ca. 800 meter. Tongariro Alpine Crossing; been there, done that, loved it!
Rondjewereld 