Het was weer best fris vannacht, dus blijven we lang liggen, lekker warm. Om 10 uur rijden we weg van deze verlaten camping; we zijn de laatste. Vandaag rijden we een stukje op onverharde weg; volgens de parks department zijn de wegen prima in deze tijd van het jaar. En dat klopt, we rijden niet hard, maar het is goed te doen. De wegen zijn zachtgrijs; we volgen de stofwolk van een vrachtwagen die voor ons rijdt. Onderweg weer pademelons die langs en op de weg springen. Ruim 1,5 uur geen tegenligger gezien. We komen de asfaltweg weer op en stoppen even bij een lookout over een rivier.

We rijden weer verder over de snelweg langs de noordkust. Bij Wynyard kijken we bij Table Cape, weer zo’n enorme rots boven de zee. De lunchplek is vandaag bij de vuurtoren van Table Cape. Dan boodschappen halen en tanken, waarna we de bergweg naar het zuiden volgen. Eerst klimmen, dan afdalen naar Hellyer Gorge, waar we de benen strekken. Daarna gaat de weg weer omhoog. Bij Waratah stoppen we nog even om de watervallen midden in het plaatsje te zien en wijn te kopen. De slijterij zit in een hotel. Achterom parkeren en bij een blinde deur aanbellen, dan komt een man de deur opendoen. De winkel is eigenlijk een grote kast. We kopen 2 flesjes en rijden het laatste stuk naar Cradle Mountain, die we in de verte al zien liggen. Bij de afslag zien we Mirjam en Coen staan, goed herkenbaar in dezelfde kleur vesten als wij hebben, het wereldreisuniform. We toeteren en rijden naar de camping.

Hier staan we midden in een bos, mooie plek omgeven door bomen. Op een unpowered plek, want de plaatsen met stroom zijn vol. Dus geen kachel vanavond. Als we een rondje lopen zien we de ouders van Mirjam staan, waar we een praatje maken. Zij waren hier vannacht ook en het was ontzettend koud. We maken eten in de Cooking Shelter, waar een grote haard staat. Nu zitten we in de bus en drinken aan de lopende band koffie en thee om warm te blijven. Gloeiende toet. Vroeg naar bed, want morgen is het weer tijd voor een hike. Straks de jassen opzoeken, die hebben we vast nodig. Voor Tasmaanse begrippen hebben we vandaag een enorm eind gereden. Gelukkig zijn we goed ingereden in Western Australia en is de omgeving geweldig mooi.