We klagen niet, maar wat is het heet en klam. Niet al te best geslapen door de hitte, pas halverwege de nacht werd het wat koeler (graad of 25). We waren dan ook pas om 8 uur wakker. Om ons heen werden tenten al afgebroken. Eitje gekookt en rustig ontbeten. Om 10 uur de weg op. Het is niet druk en we komen vooral andere campers tegen (= zwaaien) en een paar roadtrains (= 3 dubbele vrachtwagen). Eerst een pas gekocht voor Kakadu National Park. Daarna bij Mamukala de Magpie gansen gespot, eerst bij een viewpoint, daarna tijdens een hike van een uur. Het zijn er veel en ze maken een enorm kabaal, erg mooi. Na de hike, hebben we nauwelijks energie; het is ontzettend heet en vrijwel geen schaduw. Bovendien timen wij activiteiten ook nog eens op het heetst van de dag. Veel water drinken en afkoelen in de bus met airco op volle toeren. 

We rijden nog een klein stukje naar Jabiru. Picknick bij het meer, daarna naar een camping. Bij inchecken werd gezegd dat ze geen schaduwplekken hadden, omdat een cycloon de bomen heeft weggevaagd. Dus werden we doorverwezen naar de buren; niet commercieel, wel heel aardig. Mooi schaduwplekje gevonden en direct zwemmen in het koele buitenbad met daarboven een zeil gespannen, tegen de zon. In het zwembad raakten we aan de praat met een Amerikaan die al 6 jaar lang reist (half jaar reizen, half jaar werken). Leuk om tips uit te wisselen. Nadat we zijn afgekoeld lekker bij de bus zitten internetten en lezen. In de bush hebben we lang niet altijd internet dus we nemen het ervan. Tijdens het skypen zit Nederland aan de koffie en zitten wij aan de borrel. ’s Avonds lamsvlees gebakken en wraps gemaakt. Heerlijk buiten gegeten. Ook hier vinden we voor afwassen vreemd genoeg weer geen officiële afwasplek, terwijl dit best een grote camping is. Dus staan wij klandestien met een een sponsje met sop onder een kraantje te rommelen. Maar kamperen maakt minder kritisch en is goed voor de weerstand. Nu zitten we buiten onder een lampje met alle deuren van de bus open om wat door te tochten. Geen muggen gelukkig. Wel loopt er een enorme vogel voorbij, horen we een hagedis ritselen en vegen we een vogelpoepje van de laptop. Ja, wij kamperen.