Elke avond krijgen we een soort krantje met de activiteiten voor de volgende dag. Er stond gisteren een shoppingtripje op naar Nadi. Niet dat wij zo geinteresseerd zijn in shoppen, maar wel in Nadi. Dus om half tien met een busje naar de stad. In de bus krijgen we uitleg over wat we vooral niet moeten doen; niet je naam en hotel aan iemand vertellen, niet van de hoofdstraat af gaan en niet de inhoud van je portemonnaie laten zien (duh). Je zou er bang van worden. Eenmaal daar valt het ons dus alles mee. We worden wel aangesproken en gewezen op prachtige koopwaar, maar een vriendelijk “nee, bedankt” voldoet. We hebben 2,5 uur en de straat is niet zo groot, dus lopen we rustig en bekijken we de mooie hindu-tempel, van achter het hek, want niet voor toeristen toegankelijk. We drinken nog een ijskoffie en doen boodschappen bij de supermarkt, op zich weer een belevenis. Kunnen we mooi even een balansdag houden, zowel qua calorieën als budget. We kopen nog een t-shirt voor Gerhard met bula er op en gaan met de bus terug. Bijzondere dingen onderweg: onder een McDonalds bord worden broodjes verkocht (niet van de Mac) en een jongen wandelt met z’n koe langs de weg.

We lunchen op ons balkon. Daarna zwemmen in zee en een uurtje aan het strand. Het waait hard, dus terug naar ons balkon om lekker te lezen. Ook daar is het happy hour, met supermarktwijn en chips. Er komen jongens in traditionele outfit voorbij (rieten rokken). Later blijkt dat zij een australische bruid begeleiden naar haar trouwerij. Ze zwaait naar ons want ze zat vanmorgen ook in de bus naar Nadi. Ze is voor het eerst in het buitenland, meteen maar trouwen dan. ’s Avonds eten we ook bij de kamer. Nu even internetten in de lobby. Vanavond staan een kikkerrace en het WK rugby op TV op de rol (Fiji speelt). We hadden al geen stress, maar zijn nu helemaal zen.