De wekker gezet, omdat we de bus van half 10 geboekt hebben naar Toklat in Denali NP. Na ontbijt waren we behoorlijk op tijd in Denali, dus nog even een film gekeken daar. Alles is keurig georganiseerd; een kwartier van tevoren wordt de bus omgeroepen en mensen staan netjes in de rij te wachten. Anna, de chauffeur, is bijzonder enthousiast en uitgeslapen en stelt vragen waar wij passagiers geacht worden enthousiast Yeah op te antwoorden, dus dat doen we. We waren nog maar net vertrokken en een moeder eland steekt over met haar baby.

Zo ging de hele rit; stoppen voor overstekend wild, of wild in de verte, waarna iedereen aan de betreffende kant van de bus hangt voor een foto. Dall sheep, carabous, een stekelvarken en sneeuwhoentjes. De bus stopt een paar keer voor uitzicht en sanitair. Supermazzel met het weer, want het is kraakhelder, zodat we de Denali, de hoogste berg van noord amerika ook kunnen zien (kan slechts in 25% van alle dagen, wegens vaak laaghangende bewolking). Bij Toklat stappen wij uit voor een hike. Er zijn hier geen uitgezette paden, dus je gaat je eigen gang. Best spannend, want wij zijn natuurlijk geen experts. We zijn door de rivierbedding gelopen van een braided river; een rivier gevoed door gletsjerwater, die door sedimentafzettingen steeds een ander pad neemt of splitst in diverse stroompje (wij dachten dat de rivier gewoon was opgedroogd). Samen door de uitgestrekte wildernis, over en door stroompjes, dan weer de oever op klimmen. Was prachtig. Eenmaal weer op de weg, houd je gewoon de eerstvolgende bus aan en kun je weer verder. 

Eind van de middag waren we terug. Net buiten Denali even boodschappen gedaan en ijsje gegeten. Weer buiten gezeten en op de kamer gegeten. Om kwart over acht ging Gerhard even buiten kijken: ja hoor, onze house-moose met baby waren er weer. Was weer een waanzinnigee dag.

Alle foto’s van Denali National Park