Vanochtend hadden we in ons luxe hotel geen water. Eerst maar ontbijten, daarna was er alleen koud water. Bij uitchecken kregen we korting van, jawel, 2 euro. Ach, het is een gebaar. Auto opgehaald, het is een rode Corsa. De wegen staan hier duidelijk aangegeven, dus we waren zo de stad uit. Het eerste deel was verharde weg. Nog even koffie gedronken bij een benzinestation.
De weg die volgde was onbeschrijflijk mooi en afwisselend. Grotendeels onverharde wegen kronkelen door Valles Calchaquies. Af en toe moet je door een stroompje rijden, dan weer is er een omleiding door een droge rivierbedding. Van bomen en glooiende heuvels, klim je naar prachtige vergezichten en bergen die van zacht mos lijken te zijn. We zijn vaak gestopt om even te kijken. Bij Valle Encantada kun je van de weg af en hebben we geluncht bij een prachtig uitzicht. We waren eerst gaan lopen, maar berg op in ferme pas doet je bij 3.225 meter hoogte behoorlijk hijgen, dus maar weer de auto gehaald. Heerlijk stil en niemand te zien.
De weg loopt door Parque Nacional Los Cardones, genoemd naar enorme cactussen. Voorbij het hoogste punt kwamen we deze steeds meer tegen, hele velden vol met op de achtergrond de besneeuwde bergtoppen. Onderweg ook nog vicunas en ezels gezien. Na 6 uur kwamen we in de bewoonde wereld. We hebben de hele dag vooral tegen elkaar gezegd “mooi, hè?”.
Cachi is een schattig klein plaatsje. Na inchecken dorpje bekeken, in de zon op het terras wat gedronken. Queso de cabra erbij besteld, maar hadden geen idee wat cabra is. Op de vraag “Esta behhh?” kwam een lachend Si. Uitzicht over de stad vanaf een sereen kerkhofje op een heuvel en daarna lekker gegeten.