Vandaag konden we eindelijk op een normale tijd opstaan. Lesley is weer helemaal opgeknapt van de hoogteziekte. Na uitchecken hebben we ontbeten bij een leuk ontbijttentje. Omdat we vroeg waren voor de bus hebben we even op het plein op een bankje gezeten. Uit het kerkje hoorden we gezang. Het bleek een uitvaartdienst te zijn; de kist werd uit de kerk op een pickup truck getild, op een kleedje en alle bloemen en versierselen werden erbij gezet. De familie liep achter de auto aan naar het kerkhof om de hoek. Op afstand wij ook, want het kerkhof ligt naast de parkeerplaats. Daar met een bonte verzameling buitenlandse toeristen gewacht op de bus.

Net buiten het dorp direct al de grenscontrole van Chili, hoewel de grens pas 160 km verderop ligt. Uiteraard weer wachten en stempels. Daarna de hele dag geweldig uitzicht vanuit de bus. Je komt hier over de Andes via Paso Jama op 4.400 meter. Woestijn, vulkanen, zoutvlaktes, oases, cactussen, vicunas, geiten op de weg, haarspeltbochten en enorme bergwanden met prachtige kleuren. Kortom de reis met de bus was al een hele bezienswaardigheid. Onverwacht reed de bus dan ook de route door de Quebrada de Humahuaca, een gebied dat bekend staat om de bijzondere kleuren van de omgeving. Eenmaal in Jujuy moesten we wel weer wennen; dit is een grote stad en we zijn de afgelopen dagen in een klein dorpje geweest. Ingecheckt in ons hostel en even boodschappen gedaan; we hebben na zo’n reis niet zo’n zin om uitgebreid te gaan eten. Bovendien heeft vandaag Gerhard wat last van de hoogte; beetje hoofdpijn, kortademig en gammel. Wij zijn ook niks gewend, met ons landje onder de zeespiegel.

Morgen doen we een dagje niks.