Gisteravond eerst een mojito bij de Casa de la Trova op het terras. Binnen speelde een man met gitaar. Daarna gegeten bij El Colonial, een paladar (maar leek meer op een restaurant) in een sfeervol ingericht oud pand. Garnalen en haai gegeten in een sausje; smaakvoller dan elders in Cuba. En op de achtergrond de plaat van Boney M. Na het eten buiten bij de Casa de Cultura staan kijken, een soort cultureel centrum, waar muziek wordt gemaakt en gedichten worden voorgedragen.

Mensen zitten in een kring op houten stoelen en staan af en toe op om iets te zeggen of te zingen, alles onder leiding van twee dames. Er werd flink gewenkt om binnen te komen, maar wij hebben voor het open raam staan kijken. Erg sfeervol en bijzonder. Vanochtend eerst ontbeten in ons hotel en vervolgens op weg naar Moa. Een route die door onze Belgische ontbijtgenoot in Camaguey werd omschreven als mooi, maar “ge geraakt niet uit de tweede versnelling” en dat klopte zo ongeveer. Prachtig en veel te zien met gevarieerde ondergrond (stenen, modder, zand, asfalt met gaten, asfalt met hele grote gaten en meer gaten dan asfalt), kortom een echte sport BH weg. Veel varkentjes op de weg, inclusief twee die ons eigenwijs aan bleven kijken, maar niet van de weg af gingen. Ook iemand de was zien doen in een riviertje; de mensen hier zijn arm. Vanaf Moa, een nikkelmijn plaats, waar de lucht naar zwavel rook en de grond roestbruin was, werd de weg beter, hoewel het opletten bleef, zodat we wel een keer de Dukes of Hazard deden (lees met 90 km per uur greppeltje van 20 cm diep nemen). De SEAT Cordoba doorstaat met glans de elandproef. Telkens dachten we dat we in de volgende plaats wel konden lunchen en water kopen, maar als we daar kwamen bleek het een gehucht. Dus even de benen gestrekt aan de rand van een weiland en doorgereden naar Holguin.

Het hotel zat vol dus kwamen we via een casa die ook vol zat weer bij de buren terecht, op steenworp afstand van het centrum. Late lunch met sandwich terwijl iemand even z’n zelf geleerde Engels met onze wilde oefenen. Daarna de Loma de la Cruz beklommen; 465 treden een heuvel op voor een prachtig uitzicht over de stad. Terug in de stad bleken veel mensen met taarten te lopen. We hadden dat al eerder gezien, maar hier liepen er wel heel veel. Deze taarten zijn niet in een doos verpakt, maar liggen gewoon op een kartonnetje. Ook al mensen mee op de fiets gezien. In Holguin zijn er voor het eerst fietsen met een zijspan, met daarboven een parasol. ’s Avonds aan de mojito’s en gegeten bij restauran 1720; een gerestaureerd pand met een patio. Nog even een rondje langs de pleinen gelopen; bij Casa de la Cultura werd door bejaarden gestijldanst, maar dan net even iets losser in de heupen dan bij ons. Bij Uneac werd druk gesoundcheckt voor het optreden van vanavond. Na een ijsje gaan wij even chillen in onze casa particular.