Gisteravond in het buffetrestaurant gegeten en daarna buiten koffie gedronken. Gekeken bij het openlucht theater, maar dat is niet echt iets voor ons. Vanmorgen ontbeten en na een espresso weer op weg. We zagen bij de auto dat de rechter achterband zacht was. Eerst maar even lucht erbij bij de benzinepomp. Tot nu toe lijkt het mee te vallen, band was alleen zacht en niet lek. Wat wil je met die on-the-road off-the-road condities.

We konden in ieder geval verder. Verbazingwekkend goede wegen, dat zijn we hier niet gewend. Was maar goed ook, want we moeten behoorlijk wat kilometers maken. We waren van plan om via Cayo Romano, een eilandje verbonden met een brug aan Cuba, naar Cayo Coco te rijden. Eenmaal daar aangekomen bleek het een militaire zone te zijn, Je kon er wel doorheen, maar met een gids. Maar ja, wij willen alleen heen rijden en niet terug om de gids terug te brengen. Dus change of plans en onderlangs naar Cayo Coco gereden. Ook dit eiland is met een brug, van maar liefst 26 km, verbonden met het vasteland. We moesten zelfs geregistreerd worden (paspoorten werden overgeschreven, tenminste het duurde lang). Daarna tol betaald en rijden maar. Aangekomen bij Villa Gaviota Caya Coco leken we de enige gasten te zijn; uiteindelijk zijn we met elf mensen (i.p.v. een stuk of honderd); ze hebben hier te lijden onder de recessie. Vreemd, want in de andere resorts was dat niet aan de orde. Late lunch en weer relaxen bij het zwembad. We hebben een kamer met balkon met zeezicht en hebben daar na het zwembad gezeten. Heerlijk rustig. Gegeten in het restaurant en daarna bij de bar zitten lezen. De maan schijnt zo fel, dat je aardig kunt zien ’s avonds. Prachtig gezicht op het water. Indien we nog niet uitgerust waren, dan zijn we het nu wel. Morgen naar Santa Clara, nog even wat van het echte Cuba zien, voordat we naar huis gaan.