’s Morgens ontbeten in ons all inclusive hotel en daarna aan het zwembad liggen lezen. Heerlijk warm weer met af en toe een wolkje. Voor het uitchecken nog even een broodje gegeten en rond het middaguur reden we weg. Onderweg even San Miguel de los Banos aangedaan, een ghost-town waar mensen tussen afbraak vergane glorie van een voormalig kuuroord wonen. Mensen zwaaien naar ons en lijken het niet erg te vinden om zo te wonen.

Daarna weer op weg; vandaag behoorlijk eind gereden, en er is steeds veel te zien: lifters, karren met paarden, mensen die praten met hun buren, het verveelt geen moment. Onderweg bij een wegrestaurant een broodje gegeten in de vorm van een krokodil. Eenmaal in Cienfuegos een rondje door de stad gelopen; veel drukte. Gereden naar Punta Gorde, het schiereilandje iets ten zuiden van de stad. Daar waren alle Casa Particulars (slaapplaatsen bij mensen thuis) al bezet, zo leek het. Het was ook al later in de middag. Op straat werden we aangesproken door de broer van iemand die ook een Casa Particular heeft, Casa Mery. Daar even gekeken en zag er prima uit, een kamer in een gebouwtje in de tuin, met schommelstoelen en een eigen patio. De andere kamer (men mag maximaal 2 kamers per huis verhuren) is bezet door een knorrige bejaarde Canadees die hier overwintert en klaagt over het eten en de muziek die ’s avonds hard wordt gedraaid “zoals de Beatles” (het was vooral Julio Iglesias …). Daarna gelopen naar de stad en gegeten in een schattig restaurantje in iemand z’n tuin, gevonden via de vriend van de broer van Mery. Je denkt, waar lopen we nu naartoe in het donker, maar het was prima en lekker. Na het eten nog even naar het plein van Cienfuegos gelopen. Er zijn ook in de vroege avond veel mensen op straat. Terug naar onze casa een fietstaxi genomen (soort riksja). Daarna nog wat gelezen in de schommelstoelen op onze patio met muziek van Julio.