We blijven hier nog een nachtje. Eind van de ochtend is het mooi, fris weer. We pakken de fiets naar Tirpitz, een ondergronds museum. Bij de ingang staan er mammoeten naast een WO II bunker, dus we snappen meteen: lekker breed thema. Binnen komt de historie van dit gebied prachtig samen, van de prehistorie, barnsteen, het oprukkende zand tot WO II. Met Engelse audioguide en mooi weergegeven, vaak bewegend en met licht- en geluidseffecten. We zijn zomaar ongemerkt 2,5 uur bezig. Prachtig museum.

Daarna gaan we een stuk fietsen. Het lijkt hier wel een kruising tussen de Veluwe en de Nederlandse kust, met heide, sparren en zand. In het museum hadden we al geleerd dat hier een heel groot militair oefenterrein is, waar mensen voor onteigend zijn. Langs de route staan de verlaten huizen met dichtgetimmerde ramen en deuren, maar beschilderd, zodat het een bewoond huis lijkt. Ook hadden we in het museum gezien dat, als er geoefend wordt, een rode bal hoog op een paal gehesen wordt. Dan weet je dat je er niet langs kunt. In het begin van de fietsroute zien we die rode ballen onderaan de paal. Maar net als we een weg willen inslaan, toch een gehesen bal. Dus moesten we hetzelfde stuk terug fietsen, helaas geen rondje. Maar alles beter dan onder een tank komen. Bij Blavand nog even op het strand een kunstwerk bekeken; kleine bunkers hebben een hoofd en staart gekregen van metaal, zodat het paarden in het zand lijken. Grappig. Terug op de camping, met 40 km fietsen in de benen, genieten we nog lekker van de zon. Leuke leerzame dag.