Ontbijten met uitzicht op een gletsjer verveelt natuurlijk nooit. Het is al lekker warm. Even van genieten, voor vanmiddag is er bewolking en regen voorspeld, hoewel dat blijkt mee te vallen met wat spetters. We hebben een reisdag in de planning om even wat meters te maken naar Narvik, zo’n 300 kilometer verderop. Daar doe je hier makkelijk 4 uur over, zonder pauzes, want op de E9 gaat het niet zo hard. Dit wordt de Arctic Highway genoemd, maar het is eerder een provinciale weg. Geen moment saai, bergen, gletsjers en fjorden. Het lijkt wel of Noorwegen geen lelijke routes heeft. Onderweg af en toe een koffie of lunchpauze.

In Narvik zetten we onze bus op een camperplaats bij een skilift. Deze lift draait nu voor wandelaars en maakt dat karakteristieke knerpende geluid van skiliften. Gelukkig stopt ie om 18 uur, anders doen we geen oog dicht. Met een code kun je in het servicegebouw komen. Dat is dan ook meteen een flinke hike naar beneden over wat normaal de skipiste is. Grappige plek om te staan, met mooi uitzicht over de stad en het fjord. Na al dat zitten in de auto is het goed om even te lopen naar de stad, waar we wat rondkijken. In een druk visrestaurant eten we 2 Noorse specialiteiten die we nog niet geproefd hadden: klipfisk (gedroogde kabeljauw) en kabeljauw tongen (best grote dingen, lijkt een beetje op zwezerik). Allebei lekker. We lopen de berg weer op en kijken in de bus de Netflix film De Slag om Narvik. Toepasselijk om deze hier te bekijken, want dit is de plek waar in de WOII het meeste gevochten is in Noorwegen. En dan zijn we meteen goed voorbereid voor het museum dat we morgen gaan bekijken.