Nu komt het echt dichtbij, vrijdag vliegen we! Heb zojuist al online ingechecked bij Cathay Pacific, dus we kunnen in ieder geval zitten.Verder valt er nog niet zoveel te melden, behalve dat het weblog bij deze geopend is.
Na een vermoeiende maar voorspoedige reis zijn we in Sydney aangekomen. Het was wel even spannend in Hong Kong; na 11 uur in een vliegtuig zitten valt het niet mee om in 5 kwartier van gate 60 naar gate 1 te lopen. Dat was behoorlijk doorstappen, inclusief de nodig handbagage-checks en wachttijden, maar het sloot mooi aan uiteindelijk. We waren om 21:00 uur lokale tijd in Sydney en de temperatuur was nog een lekkere 24 graden. Dat ziet er al goed uit.
Het hotel ligt lekker centraal, alle bezienswaardigheden zijn op loopafstand. Eerst maar even een goede nacht slapen, gaan we morgen op ons gemak Sydney verkennen.
levitra kopen bij drogist
sildenafil 100
buy tadalafil
nolvadex tablets buy online
oxycontin 80 mg
generic prozac
price of tamiflu
tamiflu medicine
omeprazole magnesium
buy zovirax online
the best weight loss supplement
lipitor 40 mg
antibiotic azithromycin
zovirax 400 mg
januvia online
benicar medication
levitra acquisto on line
Al met al een volle eerste dag, veel voller dan we van plan waren, maar het is hier gewoon erg leuk. Voor morgen hebben we de Bridgeclimb geboekt, dus een beetje vroeg naar bed, om het laatste restje jetlag af te schudden.
Nog niet helemaal van de jetlag af; om 5.00 uur vannacht klaarwakker. Al met al vroeg aan de wandel richting Harbour Bridge. Na een ontbijtje op een terras in The Rocks hebben we ons gemeld voor de BridgeClimb. Op Schiphol hadden we via internet geboekt voor 11.00 uur. Met 16 man werden we klaargestoomd om de brug op te gaan.
Weer in zo'n Star Trek pak, maar nu met allerlei vastgeklipte accessoires (tegen het wegwaaien), zoals een pet, zakdoek, ingepakt fleecejack, radio en koptelefoon. De koptelefoon draag je niet op je oren, maar daarvoor op je wangen, als een soort bakkebaarden. Het werkt door trilling op je wang, wat wordt omgezet in geluid. Daardoor kun je ook gewoon met elkaar praten. Pretty cool! Vervolgens droogoefenen op de simulator; een aantal metalen trappen om te leren hoe je erop en af moet op de brug en hoe je gezekerd moet worden. Allemaal geslaagd dus op naar de brug. De klim viel reuze mee en van de hoogte hadden we ook geen last. Boven was het aardig winderig, maar goed zicht. Waanzinnig om Sydney zo te zien. Uiteraard weer verschillende foto's gemaakt door de ClimbInstructor, achteraf te koop tegen een fikse vergoeding. Nog een leuk weetje: Paul Hogan (Crocodile Dundee) heeft in de jaren 70 aan de brug gewerkt als schilder. Hij is ontdekt als comedian doordat hij grappen vertelde aan zijn collega's op de brug. Na 3,5 uur stonden we weer omgekleed, met certificaat en foto's buiten. Lekker onder de pannen dus. Een 
late lunch op het terras in The Rocks en om 15.30 uur met Captain Cruise een uur een rondje door de haven gevaren. Ook vanaf het water is Sydney prachtig. Inmiddels waren we aardig moe, dus na een koffie bij Starbucks naar Darling Harbour gelopen en even in het park liggen slapen (nee, niet als een zwerver, slapen op het gras doen ze hier allemaal). Via Chinatown terug naar het hotel gelopen en onderweg even iets te eten gekocht. Nu zitten we op de hotelkamer en zijn helemaal stuk. Dus na de noodle-soep en even internetten vroeg naar bed.
Vandaag begon bewolkt, maar het is wel korte-broeken-weer. Later klaarde het helemaal op. Vreemd genoeg zien we nergens een thermometer/klok combinatie zoals in de meeste steden in Nederland. Geen idee dus hoe warm het daadwerkelijk is. Blijft vreemd al die kerstbomen en -slingers in de zomer. In de hotellobby draaien ze continu kerstliedjes, dus we komen al een beetje in the mood.